Van beperking naar innerlijke vrijheid –
Inspirerend retreat in Zandvoort
Allereerst hoop ik dat het goed met je gaat.
Ik wil graag iets met je delen.
Als klein hummeltje dacht ik niet in moeilijkheden, maar in mogelijkheden.
Als driejarige peuter had ik mijn eigen, onwrikbare logica. Dus toen ik op een dag mijn ouders miste, dacht ik simpelweg:
“Dan ga ik toch gewoon naar mama en papa toe!”
Mijn lieve oma De Vries en opa Willem probeerden me gerust te stellen:
“Schatje, papa en mama werken, morgen halen ze je op.”
Maar ja… wachten was niet bepaald mijn sterkste kant.
Dus wat deed ik?
Ik pakte mijn trouwe driewieler en trapte dapper richting Café De Drie Aapjes in Amsterdam, waar mijn ouders waren.
Blind, maar vastberaden
Klinkt als een prima plan, toch?
Behalve dat ik – zoals velen van jullie weten – toen ook al bijna blind was. En die route was al spannend voor een volwassen fietser, met druk verkeer en grote oversteekpunten. Maar ach… kleine details.
Halverwege werd ik opgemerkt door een dame die me herkende:
“Hé, ben jij niet het kleinkind van tante Greet?”
“Ja,” zei ik vastberaden. “Maar ik ben op weg naar mama en papa!”
Uiteindelijk bracht ze me met een vriendelijke smoes terug naar opa en oma.
En oh boy, wat kreeg ik op mijn kop!
“Hoe haal je het in je hoofd om zomaar weg te fietsen?!”
Maar in mijn hoofd was het simpel: ik kon het gewoon.
De liefde voor fietsen bleef
Mijn liefde voor fietsen bleef.
Op de camping in Zandvoort bij opa Lucas en oma Mietje kon ik heerlijk rondcrossen. Daar zeiden ze:
“Een blind paard kan daar geen schade doen.” Dus fietsen mocht.
Grappige woordkeus in mijn geval, hè?
Het waren fantastische tijden.
In mijn hoofd dacht ik echt dat ik alles kon.
Fietsen met volle overtuiging
Jaren later, toen ik vlak bij de duinen woonde, ontdekte ik een veilige route zonder oversteekpunten.
Daar fietste ik met volle overtuiging, roepend:
“Pas op, kijk uit, ik ben bijna blind!”
Mijn logica? Als ik het maar hard genoeg riep, wisten mensen dat ze moesten uitwijken. Simpel toch?
Totdat onze lieve huisarts me op een dag tegenkwam op dat duinpad.
“Margaretha, wat doe jij in godsnaam op die fiets?”
Ik straalde:
“Ja goed hè?! Ik roep toch naar iedereen dat ik eraan kom!”
Maar hij schudde zijn hoofd:
“Dit is niet veilig. Niet voor jou, en niet voor de mensen om je heen. Ik vind het echt onverantwoordelijk dat je nog fietst.”
En toen… moest ik stoppen met solo fietsen.
Dat deed pijn, hoor.
De tandem bracht vrijheid terug
Tot ik René ontmoette.
“Oh, dan gaan we op de tandem!” riep ik blij.
En zo geschiedde.
Samen op pad, mét ons hondje in een fietsmandje voorop. Die genoot net zo van de ritjes als wij.
Ik koester die momenten diep in mijn hart.
Wat is échte vrijheid?
Maar weet je?
Echte vrijheid zit niet in je fiets, je auto of je paspoort.
Niet in je baan of in geld.
Vrijheid zit in je hoofd, in je hart.
In weten dat alles wat je aandacht geeft, groeit.
En dat je in je gedachten de mooiste reizen kunt maken – waar je ook bent.
Dus ja, ik fiets niet meer zelf…
Maar ik ben nog nooit zó vrij geweest in mijn hoofd.
Voel je welkom in ons Retreat
Wil je leren hoe ik van denken naar voelen ben gegaan?
Hoe je simpel de weg naar je hart opent?
✨ Kom dan naar één van onze live Retreat weekends in Zandvoort!
‘The Initiations of the Heart’
Een helend weekend vol verbinding, zachtheid en licht.
Laat je dragen, omhullen en raken in een veilige, liefdevolle groep.
- ✅ De groep is altijd klein en intiem
- ✅ Zodat ik iedereen de volle aandacht kan geven
Liefs,
Margaretha Baby
Liefde is het toverwoord!
PS: Wat een ervaring van liefde!
Op 25 maart vierden we samen mijn verjaardag met een gratis online groepshealing.
288 mensen namen deel — WOW!
Ik wil iedereen die erbij was uit de grond van mijn hart bedanken.
Het voelde zó bijzonder om met zoveel zielen tegelijk een veld van eenheid, vrede en liefde neer te zetten.
Laten we dat de volgende keer weer doen —
Want de kracht van samen is echt magisch.
Recente reacties